Adamaszek -  tkanina żakardowa  dwustronna, najczęściej jedwabna, zwykle jednobarwna, z wzorem matowym na błyszczącym tle (lub odwrotnie), uzyskiwanym przez odpowiednie dobranie splotów krawieckich, najczęściej atłasowych i skośnych. 

Bawełna – włókno pochodzi z nasienia różnych odmian bawełnianej rośliny. Roślina uprawiana od 4000p.n.e w Indiach, skąd przywędrowała do Egiptu, Babilonu, Chin i Azji Mniejszej. Włókno bawełniane jest jednokomórkowe, ma postać wyrównanej wstążki w spiralnym skręcie, i pogrubione strony. Powierzchnia włókna jest pokryta cienką i mocną skórą. Jest prześwitująca - wgłębiona, wypełniona powietrze - i resztki protoplazmy przebiegają wzdłuż włókna. Długość włókna jest 10-60 μm, jego grubość 12-40 μm.

Bielenie – proces w którym, dąży się do otrzymania odpowiedniego stopnia bieli – czasem dodaje się tzw. wybielaczy optycznych, które pochłaniają promieniowanie niewidzialne dla oka o raz  oddają jako widzialne – co poprawia wizualny efekt bieli.

Bordiura - ozdobny pas umieszczony na obrzeżach ręcznika wykonany metodą tkania z zastosowaniem kolorowego wątku, metodą reliefu lub splotu atłasowego.

Elastyczność włókna – zdolność włókna do powrotu do oryginalnych wymiarów i kształtu po deformacji. Taka zdolność jest zależna od wilgoci, temperatury i wcześniejszego napięcia.

Frotte – tkanina z okrywą pętelkową, wytwarzana na specjalnych krosnach. Tkanina tworzona jest z dwóch osnów, podstawowej i pętelkowej, oraz wątku. W trakcie tkania minimalnie naprężona. Używana głównie do produkcji ręczników i szlafroków.

Gramatura   – to gęstość materiału, zazwyczaj podawana na cal lub metr kwadratowy. Im wyższa gęstość, tym lepsze właściwości posiada materiał.

Lamówka   – tasiemka lub pasek materiału, używany do obszywania brzegów materiału.  

Merceryzowanie   – wykończenie stosowane do bawełnianych tkanin, w którym stosuje się na tkaninę zimny roztwór sody kaustycznej, i równocześnie nacisk. Wykończenie tworzy trwały jedwabny połysk i wzrasta wypełnienie i wytrzymałość tkaniny.

Osnowa  - system podłużnych przędz w tkaninie równoległy do krawędzi.  

Owerlok – jeden ze ściegów, który zabezpiecza, ulepsza, łączy i ozdabia brzegi materiału. Taki zakład, może być 1-, 2-,3-, 4- i 5- nitkowy. Każdy ma osobne zastosowanie. Nazwa „owerlok” dotyczy także specjalnej maszyny, która wykonuje taki ścieg.

Perkal – rodzaj bawełnianej tkaniny o splocie płóciennym. Nić wykorzystywana do produkcji tkaniny jest okrągła, a sama tkanina - gładka i bardzo ścisła. Z perkalu szyje się m. in. bieliznę pościelową.

Poliuretan (PU) – tworzywo sztuczne z którego produkuje się włókna elastyczne.

Relief – wgłębienie, w przypadku tkanin frottowych jest to wąska, płaska powierzchnia tkaniny bez pętelek; wzór wykonany tą metodą charakteryzuje się „wybraniem pętelek” w określonych miejscach.

Sanforyzacja – jeden z procesów wykańczania tkanin. Polega na przepuszczeniu tkaniny przez odpowiednią maszynę. Powoduje  zmniejszenie rozciągliwości tkanin w trakcie normalnego ich użytkowania.

Satyna - splot satynowy. Barwiona lub drukowana o trwałym połysku. Stosowana na sukienki, bluzki, podomki, pościel, obrusy.

Splot płócienny – jeden z podstawowych splotów tkackich. W splocie tym wykonywane są tkaniny potocznie nazywane płótnem. Zastosowanie: tkaniny pościelowe, obrusowe i dekoracyjne.

Strzyżenie – w technologii wytwarzania tkanin frottowych jest to proces polegający na ścięciu górnej części pokrywy pętelkowej, w wyniku czego otrzymujemy tkaniny welurowe.

Wzór żakardowy – to skomplikowany wzór tkanin wzorzystych wykonany przy użyciu maszyny Żakarda, której konstruktorem był Józef Maria Jacquard, umożliwiającej sterowanie poszczególnymi nitkami osnowy.

Płótno – zwyczajowa nazwa tkaniny wykonanej w splocie płóciennym o wielorakim zastosowaniu.

Poliester – najpopularniejsze na świecie włókno syntetyczne.